چندین سال هست که این وبلاگ برام مثل یک باغ مخفی رویایی که هر وقت حرفی برای گفتن با خودم دارم و هر زمان که دغدغه مهمی دهنم رو درگیر میکنه میام اینجا و در موردش می نویسم . و متاسفانه هیچ کس جز خودم اینجا رو نمیخونه. اما به هر حال من ازداشتن این باغ مخفی خیلی خوشحالم